قرارداد کار رابطه بین کارفرما و کارمند را تایید می کند. این تعهدی است که هر دو طرف بر عهده دارند برخی مسئولیت ها و ایجاد یک انجمن سودمند متقابل.
دپارتمان های منابع انسانی باید از این نوع پیشنهاد استخدامی آگاهی کامل داشته باشند و بتوانند این فرآیند را هدایت کنند. این مقاله نگاه دقیق تری به قراردادهای کاری دارد.
مطالب:
قرارداد کار چیست؟
آیا کارفرمایان نیاز به ارائه قرارداد کاری دارند؟
قرارداد کار در مقابل قرارداد
انواع قراردادهای کار
مواردی که باید در قرارداد کار گنجانده شود
نکات منابع انسانی برای حمایت از فرآیند قرارداد کار
قرارداد کار چیست؟
قرارداد کار یک قرارداد قانونی است که وضعیت استخدامی را بین یک کارمند و یک کارفرما یا اتحادیه کارگری تعریف می کند. هدف تثبیت رابطه کاری با مشخص کردن واضح آنچه از طرفین انتظار می رود است.
این نوع ترتیبات احتمال اختلافات شغلی را کاهش می دهد. اگر آنها اتفاق بیفتند، قرارداد در خدمت تفسیر مسئولیت ها و پاسخگویی همه در قبال شرایط و ضوابط تعیین شده است.
معمولاً قبل از قرارداد کار، یک پیشنهاد نامه وجود دارد، که سندی است که به یک کارمند بالقوه ارائه می شود و شرایط و ضوابط استخدام آنها، از جمله مسئولیت های شغلی، غرامت، مزایا و سایر جزئیات مهم را مشخص می کند. با این حال، وزن قانونی مشابه قرارداد کار را ندارد.
آیا کارفرمایان نیاز به ارائه قرارداد کاری دارند؟
از آنجایی که قراردادهای کاری روابط کاری را با استاندارد بالاتری حفظ می کنند و برای هر گونه تغییر در وضعیت نیاز به مذاکره دارند، برای بسیاری از موقعیت ها بیش از آن چیزی که لازم باشد محدود کننده هستند.
با این حال، شرایط خاصی وجود دارد که یک قرارداد کار می تواند الزامی یا محتاطانه باشد. این شرایط عبارتند از:
- زمانی که کارمندان توسط اتحادیه های بخش دولتی یا خصوصی نمایندگی می شوند.
- پست های مدیریتی حرفه ای یا ارشد که پرکردن آنها به دلیل نیاز به مهارت یا تجربه تخصصی دشوار است.
- موقعیتی که شامل دسترسی به اطلاعات محرمانه، مطالب حساس یا اسرار تجاری است.
- نیاز به جلوگیری از رفتن یک کارمند به سر کار یک رقیب.
در مثال استخدام برای یک موقعیت اجرایی، یک قرارداد کار می تواند به یافتن نامزد مناسب و محافظت از کسب و کار کمک کند. تعیین حقوق، مزایا، حمایت‌ها و مشوق‌هایی که باید ارائه دهید، و همچنین تضمین امنیت شغلی برای مدت زمان معینی، می‌تواند یک نامزد مطلوب را به کار در سازمان شما نسبت به دیگری ترغیب کند.
علاوه بر این، یک قرارداد کار می تواند شامل عهدنامه هایی باشد که از جنبه های محرمانه و اختصاصی کسب و کار شما محافظت می کند و مانع از انتقال این دانش به یک رقیب توسط یک مدیر اجرایی می شود.
قرارداد کار در مقابل قرارداد
اصطلاحات “قرارداد کار” و “قرارداد کار” اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند، اما یک تمایز اساسی بین این دو وجود دارد:
- قرارداد کار توافقی است بین دو یا چند طرف در خصوص برخی حقوق و تعهدات که رعایت می شود، اما از نظر قانونی قابل اجرا نیست. این بدان معناست که وقتی یکی از طرفین به تعهدات خود عمل نمی کند، طرف دیگر حق هیچ گونه حل و فصل یا غرامتی را ندارد.
- قرارداد کار تعهدی است بین دو یا چند طرف برای پایبندی به شرایط خاص و طبق قانون قابل اجرا است. بنابراین، زمانی که یکی از طرفین از رعایت مفاد قرارداد کوتاهی کند، می‌تواند مسئولیت حقوقی یا مالی برای اصلاح وضعیت داشته باشد.
انواع قراردادهای کار
قراردادهای کاری بسته به شرایط مختلف، نیازها و وضعیت کارمند در قالب های مختلفی ارائه می شوند. در اینجا مروری بر انواع قراردادهای کاری مرسوم است:
1. قرارداد کار کتبی
قراردادهای کار کتبی به طور قانونی جزئیات قرارداد کار را مستند می کند و توسط کارفرما و کارمند امضا می شود. این فرمت‌ها پرکاربردترین فرمت‌ها هستند زیرا وضوح جزئیات و اثبات آنچه را که بر سر آن توافق شده است ارائه می‌دهند.
از آنجایی که هر دو طرف با امضای قرارداد با شرایط آن موافقت می کنند، می تواند به جلوگیری از اختلاف کمک کند. در صورت بروز اختلاف در شرایط یک رابطه استخدامی، طرفین درگیر یا یک شخص ثالث بی طرف می توانند با مراجعه به قرارداد کتبی، راه حلی را اتخاذ کنند.
2. قرارداد کار شفاهی
قرارداد کار شفاهی در حین بحث صورت می گیرد و به صورت کتبی تنظیم نمی شود. به عنوان مثال، یک مدیر استخدام می تواند با ذکر اطلاعات مشخص حقوق، مزایا و غیره به داوطلب پیشنهاد استخدام شفاهی بدهد، در صورت موافقت شفاهی داوطلب با شرایط، این وضعیت می تواند یک قرارداد کاری شفاهی در نظر گرفته شود. اگر شخص دیگری شاهد بحث باشد و بتواند شهادت دهد که توافقی صورت گرفته است، می توان آن را بیشتر تأیید کرد.
قرارداد کار شفاهی به اندازه قرارداد کتبی از نظر قانونی الزام آور است. با این حال، اثبات و حمایت از آن بسیار چالش برانگیزتر است، زیرا بر حرف یک نفر علیه دیگری تکیه دارد.
3. قرارداد کار ضمنی
قراردادهای کار ضمنی نه کتبی و نه شفاهی هستند. در عوض، آنها بر اساس اظهارات کارفرما، اقدامات یا سابقه استنباط می شوند. زمانی می توان تعهدات ایجاد کرد که کارکنان تصور کنند همان حقوق، حمایت ها و مزایای کلی را که کارفرما بیان می کند، مستند می کند یا قبلاً اعطا کرده است، دریافت خواهند کرد.
عوامل خاصی ممکن است یک قرارداد ضمنی را ایجاد کنند. به عنوان مثال، خط مشی های کتابچه راهنمای کارکنان که شرایط و ضوابط استخدامی خاص را مشخص می کند. همچنین، این باور جمعی که عملکرد خوب یا اشتغال طولانی مدت حاکی از امنیت شغلی است،
با سیاست ها، اقدامات یا اسنادی که باید به آنها اشاره کرد، می توان وجود قراردادهای کاری ضمنی را اثبات کرد و از نظر قانونی لازم الاجرا هستند.
4. قرارداد کار موقت
قراردادهای کار موقت برای روابط کاری کوتاه مدت با تاریخ شروع و پایان مشخص استفاده می شود. قرارداد با کارکنان موقت یک گزینه استخدامی است که انعطاف پذیری را ارائه می دهد. آنها می‌توانند یک نفر را که در مرخصی است پر کنند، در یک پروژه کمک کنند، کارهای فصلی را انجام دهند، یا قبل از استخدام به عنوان یک کارمند معمولی، موقعیتی را امتحان کنند.
قراردادهای کار موقت می تواند مستقیماً بین یک کارفرما و یک فرد یا بین یک کارفرما و یک شرکت کارمندی باشد که به کارگر حقوق می پردازد.
5. قرارداد کار به اراده
اشتغال به اراده به این معناست که هم کارمند و هم کارفرما به انتخاب خود وارد رابطه کاری شده و می توانند در هر زمانی آن را ترک کنند. قراردادهای کاری به اراده ممکن است شامل بسیاری از مقررات مشابه قراردادهای کار معمولی باشد، اما هیچ گونه حقوق تضمین شده یا مدت زمان کار را مشخص نمی کند.
کارکنان تحت قراردادهای دلخواه می توانند به هر دلیلی موقعیت خود را در هر زمانی ترک کنند. آنها همچنین می توانند به هر دلیلی در هر زمان خاتمه داده شوند، مشروط بر اینکه این کار به دلیل چیزی تبعیض آمیز و ناقض قانون کار نباشد. اگرچه می توان آنها را اخراج کرد، اما این کارمندان همچنان می توانند انتظار داشته باشند که کارفرما شرایط قرارداد را اجرا کند.
6. قرارداد کار با مدت معین
قرارداد کار با مدت معین در شرایطی تمدید می‌شود که شخصی برای مدت زمان مشخصی کار می‌کند یا تا زمانی که یک مأموریت تکمیل شود. قراردادهای مدت ثابت اغلب همان حمایت ها و مزایایی را ارائه می کنند که کارکنان عادی دریافت می کنند.
زمانی که این نوع قرارداد کار منقضی شد، می توان آن را تمدید، تمدید یا فسخ کرد. حتی ممکن است منجر به یک قرارداد کاری طولانی مدت شود. بسته به محل سازمان و مقررات مربوطه، ممکن است محدودیتی برای چند بار تمدید قرارداد کار با مدت معین وجود داشته باشد تا از سوء استفاده از کارگران محافظت شود.
به طور کلی، قراردادهای کار با مدت معین نمی تواند توسط هیچ یک از طرفین زودتر خاتمه یابد، مگر در صورت فسخ به دلیل.
7. قرارداد اتحادیه
قراردادهای اتحادیه مربوط به کارگرانی در یک گروه حرفه ای یا حرفه ای است که برای پیشبرد منافع مشترک خود متحد می شوند. اعضای اتحادیه می توانند کارمندان خود اتحادیه یا یک سازمان خصوصی یا دولتی باشند. شغل آنها همیشه با یک قرارداد تضمین می شود.
شرایط قراردادهای صنفی از طریق فرآیندی به نام چانه زنی جمعی تعیین می شود. این شرایط توسط کارگران آغاز شده و توسط رهبران اتحادیه مذاکره می شود. سپس اعضا به قبول یا رد قرارداد رای می دهند. پس از برقراری آن، شرایط باید توسط هر دو طرف رعایت شود، مگر در شرایط فوق‌العاده.
مواردی که باید در قرارداد کار گنجانده شود
قراردادهای کار به جزئیات شرایط و ضوابط روابط کاری اشاره می کند. مفاد قرارداد را می توان مطابق با نیازهای تجاری سازمان سفارشی کرد تا زمانی که تقلبی یا غیرقانونی نباشد. از آنجایی که قراردادهای کاری دارای تبعات قانونی هستند، یک متخصص حقوقی واجد شرایط باید اطمینان حاصل کند که در برابر بررسی قضایی مقاومت می کنند.
ویژگی های یک قرارداد کار استاندارد معمولاً شامل موارد زیر است:
اطلاعات شغلی
قراردادهای کاری باید با ذکر عنوان شغلی، وظایف کلی و مسئولیت ها و انتظارات عملکردی که کارمند باید انجام دهد، شرح دهد. همچنین ممکن است شامل یک تکلیف تیم یا بخش و برنامه کاری یا چند ساعت مورد نیاز باشد.
جزئیات فنی
قرارداد کار باید شامل تاریخ اجرا و فسخ باشد و باید مشخص کند که چه نوع قراردادی است (موقت، به میل، مدت معین و غیره) همچنین ممکن است روند حل و فصل اختلافات استخدامی را توضیح دهد و اینکه کدام اشخاص حقوقی دارای این قرارداد هستند. اختیار تفسیر قرارداد برای رفع اختلاف.
غرامت و مزایا
غرامت کل یکی از مهم ترین جنبه های یک رابطه شغلی است، بنابراین دستمزد و مزایا اجزای حیاتی قراردادهای کاری هستند.
آنها باید شامل شرحی از تمام اشکال غرامت و مزایا باشند، یعنی:
- طبقه بندی کارمندان (وضعیت معافیت/غیر معافیت)
- حقوق یا دستمزد ساعتی و برنامه روز پرداخت
- پاداش های عملکرد یا امضا، کمیسیون ها و فرصت های تشویقی
- مزایای درمانی یا سایر مزایای بیمه
- گزینه های سهام یا واجد شرایط بودن طرح اشتراک سود
- مشارکت در طرح سرمایه گذاری/بازنشستگی
سیاست های مربوط به تعطیلات، روزهای بیماری، مرخصی و غیره.
قراردادهای کاری باید خط مشی های مرخصی سازمان و نحوه انباشت یا در دسترس قرار گرفتن آنها را توضیح دهد. این شامل مرخصی، مرخصی استعلاجی، روزهای مرخصی، تعطیلات، مرخصی خانواده و از کارافتادگی و غیره و همچنین شرایط مرخصی بدون حقوق است.
توافق نامه ها
در بسیاری از موارد، دلیل اصلی قرارداد کاری، اطمینان از موافقت کارکنان با محدودیت‌های خاصی است که از منافع تجاری سازمان محافظت می‌کند.
این امر با بندهای قراردادی مانند موارد زیر انجام می شود:
- عدم افشا : این مربوط به انتظارات حریم خصوصی است. این کار از افشای اطلاعات اختصاصی یا محرمانه به رقبا در حین و پس از استخدام جلوگیری می کند.
- عدم رقابت : این به رقابت آینده مربوط می شود. کارمندان را از کار برای یک رقیب یا راه اندازی یک تجارت رقابتی در یک دوره زمانی مشخص پس از استخدام منع می کند. این همچنین ممکن است شامل یک بند غیر درخواستی باشد که آنها را از درخواست مشتریان کارفرما یا سایر کارمندان در هنگام خروج باز می دارد.
- مالکیت/مالکیت فکری : این موضوع به کنترل شرکت های مرتبط با کار مربوط می شود. روشن می کند که هر گونه مواد، طرح ها یا ارتباطاتی که کارمند در حین انجام وظایف خود تولید می کند، متعلق به کارفرما است و کنترل می شود.
دوره اشتغال
در قرارداد کار مدت زمان کار مشخص خواهد شد. ممکن است زمان تعیین شده توسط تاریخ های خاص یا طول یک پروژه باشد. همچنین می تواند به عنوان اشتغال مداوم طبقه بندی شود. در برخی موارد، حداقل مدت زمان با گزینه تمدید یا تمدید وجود دارد.
فسخ
یک قرارداد کار می تواند بیان کند که برای خاتمه زودهنگام قرارداد چقدر باید اخطار داده شود. همچنین می تواند تشریح کند که کدام اقدامات کارمند زمینه ای برای خاتمه قرارداد کار خواهد بود.
همچنین ممکن است هنگام انعقاد قرارداد برای هر دو طرف الزامات خاصی وجود داشته باشد. به عنوان مثال، کارفرما ممکن است بسته ای از خدمت ارائه دهد و کارمند ممکن است نیاز به بازگرداندن اموال/تجهیزات شرکت داشته باشد. به‌علاوه، در مواردی که کارمند نقش برجسته‌ای دارد، ممکن است سیاست‌های مرخصی باغ اعمال شود.
نکات منابع انسانی برای حمایت از فرآیند قرارداد کار
ناکارآمدی در فرآیند قرارداد کاری می تواند باعث شود کارکنان با تصور منفی از سازمان مواجه شوند. دپارتمان های منابع انسانی نقش مهمی در اطمینان از اینکه این اتفاق نمی افتد ایفا می کنند.
با شیوه های منصفانه و شفاف، منابع انسانی می تواند اعتماد به تجربه قرارداد کاری را تقویت کند. منابع انسانی همچنین می‌تواند با تأیید درستی برخی جزئیات و اطمینان از درک حقوق و مسئولیت‌های کارکنان، از سوء تفاهم‌های آینده در مورد قراردادهای کاری جلوگیری کند.
نکاتی در مورد اینکه چگونه منابع انسانی می تواند به فرآیند قرارداد کار ارزش افزوده کند:
- بررسی کنید که جزئیات و جمله بندی قرارداد با شرح شغل قابل اجرا مطابقت داشته باشد و در آخرین اطلاعات مزایا جاری باشد.
- اطمینان حاصل کنید که زمان کافی برای بررسی قرارداد قبل از امضای کارمند وجود دارد.
- کارمند را تشویق کنید که همه چیز را به طور کامل بخواند و هر سوالی را که برای شفاف سازی لازم است بپرسد.
- به سوالات آنها پاسخ فوری بدهید یا به دنبال کسی باشید که بتواند.
- مراقب باشید که تعهدات قراردادی کارکنان در بررسی عملکرد گنجانده شود.
- با یک سیستم ردیابی از سررسید قراردادها مطلع شوید. از قبل با کارمندان ارتباط برقرار کنید تا مطمئن شوید که ضرب الاجل های آینده، رویدادها و تغییرات را درک می کنند.
- وکیل کارمند باشید و به زمانی که قرارداد ناعادلانه به نظر می رسد یا از نظر کارفرما اجرا نمی شود، اشاره کنید.
خوراکی های کلیدی
- قرارداد کار : قرارداد کار یک قرارداد قانونی است که رابطه کارفرما و کارمند را تعریف و توصیف می کند.
- استفاده از قراردادهای کاری : قراردادهای کاری برای اکثر موقعیت ها ضروری نیست، اما می تواند در موقعیت های شغلی خاص مورد نیاز یا سودمند باشد.
- انواع قراردادهای کاری : قراردادهای کار در قالب های مختلفی از جمله کتبی، شفاهی، ضمنی، مدت معین و غیره وجود دارد.
- محتوای قرارداد کار : قراردادهای کاری شرایط و ضوابط رابطه استخدامی را با مشخصاتی مانند اطلاعات شغلی، غرامت و مزایا، مدت زمان استخدام و بندهای محدودکننده توضیح می‌دهد.
- نقش منابع انسانی : توانایی منابع انسانی در هدایت فرآیند قرارداد کاری به موفقیت آن و رضایت کارکنان کمک می کند.
دیدگاهتان را بنویسید