دانستن مراحل مناسب برای استخدام یکی از پایه های کلیدی منابع انسانی است که با درک انواع قراردادهای کاری شروع می شود. آگاهی از انواع مختلف قراردادهای کاری، محتویات و پیامدهای آنها، سازمان ها را از خطر محافظت می کند.
این راهنمای جامع به تفکیک تفاوت های ظریف انواع مختلف قراردادهای کاری کمک می کند.
مطالب
قرارداد کار چیست؟
مزایای استفاده از قراردادهای کاری
انواع قراردادهای کار
سوالات متداول
قرارداد کار چیست؟
قرارداد کار یک قرارداد رسمی حقوقی بین کارمند و کارفرما است. شرایط استخدام و مسئولیت های هر یک از طرفین را شرح می دهد.
قراردادهای کاری درک کارکنان از نقش و انتظارات خود را افزایش می دهد و در عین حال خطرات آتی را برای سازمان کاهش می دهد.
مزایای استفاده از قراردادهای کاری
در مواردی که شرایط مندرج در قرارداد رعایت نشود، قراردادهای کاری کتبی از خطرات قانونی محافظت می کند. داشتن توافق نامه های رسمی می تواند به حل و فصل اختلافات به صورت دوستانه و سریع کمک کند و اختلالات را در تجارت به حداقل برساند.
علاوه بر این، آنها به عنوان محافظ در برابر اطلاعات محرمانه که شرکت را ترک می کنند عمل می کنند و پیروی از مقررات فدرال و محلی را راهنمایی می کنند.
یک قرارداد کاری همچنین ممکن است احساس ثبات شغلی و انتظارات روشن از موفقیت در نقش را برای کارمند ایجاد کند.
این رویکرد ساختاریافته به استخدام به ارتقای شفافیت و اعتماد در رابطه کارمند و کارفرما کمک می کند.
انواع قراردادهای کار
قراردادهای کتبی کارکنان رایج ترین شکل توافق کاری است. فرمت کتبی برای رسمیت یافتن قرارداد کار ضروری است. فرمت های دیگر شامل قراردادهای شفاهی و ضمنی است.
علاوه بر این، قراردادهای کار را می توان بر اساس مدت زمان، ماهیت کار و وضعیت قانونی آنها طبقه بندی کرد. هر نوع قرارداد کار دارای هدف و جایگاه قانونی منحصر به فرد خود است، طرحی برای چگونگی و زمان انجام کار.
بیایید نگاهی به قراردادهای رایج بیندازیم.
- قرارداد کار دائم
- قرارداد کار پاره وقت
- قرارداد کار با مدت معین
- قرارداد کار موقت
- قرارداد کار 1099
- قرارداد کار اتفاقی
- قرارداد کارآموزی
- قرارداد کارآموزی
- قرارداد کار از راه دور
1. قرارداد کار دائم
قراردادهای دائمی کارکنان رایج ترین نوع قرارداد کاری در ایالات متحده است که حدود 60 درصد از نیروی کار را شامل می شود. آنها برای اشتغال مداوم و مستمر استفاده می شوند مگر اینکه کارفرما یا کارمند تصمیم به پایان دادن به رابطه داشته باشد.
این قراردادها را می توان برای کارمندان حقوق بگیر، ساعتی، پاره وقت یا تمام وقت استفاده کرد.
اکثر قراردادها در داخل ایالات متحده به اصطلاح قراردادهای کاری هستند که در آن هر یک از طرفین می توانند به هر دلیلی، با یا بدون اطلاع قبلی، رابطه کاری خود را خاتمه دهند.
یک قرارداد کار دائم معمولاً شامل عناصر زیر است که در اکثر قراردادهای کار استاندارد نیز وجود دارد:
| اطلاعات شغلی | تصویر کامل نقش و انتظارات – “چه”، “چه کسی” و “چگونه” از کار: • وظایف، مسئولیت ها، انتظارات عملکرد و عنوان کلی شغل چیست • کارگر به چه کسی گزارش می دهد و تکلیف بخش یا تیم آنها • نحوه انجام کار، از جمله برنامه کاری، مکان نقش، و تعداد ساعات مورد نیاز در هفته کاری. |
| شرایط و ضوابط استخدام | جزئیات عملی قرارداد کار مانند: • شرایط استخدام، از جمله تاریخ موثر استخدام • ساعات مورد انتظار در هفته کاری، چه بر اساس یک برنامه ثابت یا منعطف • ساعات کاری مورد انتظار در تعطیلات، آخر هفته ها یا ساعات کاری نامنظم • فرآیند حل و فصل اختلافات استخدامی و اینکه کدام اشخاص حقوقی ممکن است برای حل اختلافات به قرارداد دسترسی داشته باشند • موارد احتمالی هنگام استخدام، مانند فرآیندهای بررسی سوابق یا دوره های آزمایشی. |
| غرامت | غرامت بخش مهمی از قرارداد کار است و احتمالاً کارکنان بیشترین توجه را به آن خواهند داشت، از جمله: • طبقه بندی کارکنان، مانند معاف یا غیر معاف • حقوق یا دستمزد ساعتی، و برنامه روز پرداخت. برنامه های متداول ماهانه یا دوهفته ای هستند • پاداش عملکرد، پاداش امضا، کمیسیون، سایر مشوق ها، و معیارهای برآورده کردن آنها • سهام، گزینه های سهام، یا طرح های مشارکت در سود. |
| مزایا و مزایا | دست در دست جبران، مزایا بخش مهمی از کل بسته پاداش هستند، از جمله: • واجد شرایط بودن برای مزایا، زمانی که اثر می‌گذارند، و منابع • مشارکت در طرح سرمایه گذاری/بازنشستگی و مزایای درمانی یا سایر مزایای بیمه • مزایای اضافی، مانند بیمه حیوانات خانگی، غذای آماده، روزهای داوطلبانه، کمک هزینه سلامتی و غیره. |
| ترک سیاست ها | نمونه هایی از سیاست های مرخصی که باید در قرارداد کار گنجانده شوند: • تعطیلات، روزهای شخصی و بیماری، شرکت با حقوق، تعطیلات فدرال یا شناور • زمان استراحت چگونه تعلق می گیرد • مرخصی برای شرایط خاص مانند والدین، معلولیت، خانوادگی و پزشکی و سوگواری. |
| قراردادها و بندها | اینها اسناد تکمیلی هستند که از کارمند و سازمان در برابر اختلافات آینده محافظت می کنند. توافقات مشترک عبارتند از: • عدم افشا: یک توافق نامه حفظ حریم خصوصی که کارمند را از افشای اطلاعات محرمانه یا مالکیت معنوی به رقبا در هر زمان مسدود می کند. • عدم رقابت و عدم درخواست : بندهای رقابتی که پس از خروج کارمند از سازمان اعمال می شود و از کار کردن برای رقیب یا جلب مشتریان یا کارمندان موجود جلوگیری می کند. • مالک/مالکیت معنوی: هر گونه دارایی فکری که کارمند در حین کار ایجاد می کند یا به آن دسترسی دارد، متعلق به شرکت است. |
| فسخ | تعیین شرایط برای خاتمه قرارداد کار، استاندارد برای دوره های اخطار و حفاظت از سازمان در صورت نیاز به فسخ زودهنگام. این مستلزم این است: • دوره اطلاع رسانی مورد انتظار برای فسخ قرارداد • سیاست و بسته های اخراج • شرایطی که در آن می توان یک کارمند را مطابق با سیاست خاتمه اخراج کرد. |
2. قرارداد کار پاره وقت
قرارداد کار پاره وقت نوعی قرارداد کار دائم یا مدت معین است که برای کارمندانی که قرار است ساعات کاری کمتری در هفته داشته باشند نسبت به آنچه که کارمند تمام وقت در نظر گرفته می شود استفاده می شود.
اکثر شرکت ها به طور متوسط کمتر از 30 ساعت در هفته را پاره وقت در نظر می گیرند. ساعات کار می تواند هفته به هفته متفاوت باشد (به عنوان مثال، 10 ساعت در هفته، 20 ساعت در هفته بعد).
3. قرارداد کار با مدت معین
برخلاف قراردادهای دائمی، قراردادهای کار با مدت زمان معین تاریخ پایان معینی دارند یا بر اساس اتمام پروژه منعقد می شوند. به عبارت دیگر، قراردادهای مدت معین باید شامل مدت زمان اشتغال باشد.
کاربردهای معمول این قرارداد شامل نیازهای تجاری فصلی، پوشش مرخصی والدین یا کار پروژه خاص است.
کارمندان با قراردادهای مدت معین معمولاً شرایط، دستمزد و سیاست های مشابهی با کارکنان دائم دارند.
سازمان ها می توانند پس از انقضا قرارداد را تمدید، تمدید یا فسخ کنند.
4. قرارداد کار موقت
یک قرارداد کار موقت برای انعطاف پذیری پر کردن یک نقش استفاده می شود. این قراردادها ماهیت کوتاه مدت دارند (تا یک سال در ایالات متحده) و تاریخ پایان مشخصی دارند. آنها بین یک شرکت و یک فرد، یا به طور معمول، یک آژانس کارکنان یا کاریابی از طرف یک فرد وجود دارند.
قراردادهای کار موقت به دلیل ماهیت کوتاه مدت با قراردادهای موقت متفاوت است. اگرچه هر دو محدودیت مدت دارند، اما قراردادهای ثابت همچنان می توانند بلندمدت باشند. قراردادهای موقت معمولاً نیازی به اخطار برای پایان دادن به رابطه از طرفین ندارند.
هنگام ایجاد این قراردادها، مهم است که شامل موارد زیر باشد:
- اینکه نامزدی ماهیت موقتی دارد
- طول مدت اشتغال
- کاری که انتظار می رود.
برخلاف قراردادهای پاره وقت یا مدت معین، قراردادهای موقت کارکنان معمولاً مزایا را به عنوان بخشی از قرارداد کار دریافت نمی کنند. برخی از شرکت‌ها اگر قصد دارند کارگر موقت را به کارمند دائمی منتقل کنند، ممکن است بیانیه موقت به استخدام اضافه کنند.
5. قرارداد کار 1099
قرارداد کار A1099 یک قرارداد حقوقی امضا شده بین پیمانکار مستقل و شرکتی است که آنها را برای کار استخدام می کند. با این حال، آنها کارمند به معنای واقعی کلمه محسوب نمی شوند.
این نوع قرارداد همچنین به عنوان “توافقنامه 1099″، “قرارداد پیمانکار مستقل” یا، به طور خاص برای مشاغل آزاد، “قرارداد استخدام آزاد” نامیده می شود.
1099 قرارداد کار با سایر قراردادهای کاری متفاوت است زیرا پیمانکار کارمند شرکت نیست و صرفاً به عنوان یک توافق کار عمل می کند. این بدان معناست که پیمانکار بر نحوه انجام کار کنترل دارد. هیچ محدودیتی برای مدت یا تعداد ساعت در قرارداد وجود ندارد.
قراردادهای 1099 باید روابط غیر کارمندی، مالکیت کار، محدوده کار، زمان‌بندی، پرداخت، شرایط و شرایط قراردادها، محرمانه بودن، مسئولیت و بیمه، و اخطار خاتمه را شرح دهند.
نمونه هایی از 1099 کارگر شامل مشاغل آزاد، مشاوران، کارگران گیگ، مالکان انحصاری یا کارگران خوداشتغال است.
6. قرارداد کار اتفاقی
یک کارگر معمولی شکل کمتری از اشتغال در ایالات متحده است. این کسی است که بر اساس نیاز کار می کند. این نوع ترتیبات استخدامی به عنوان کار انعطاف پذیر نیز شناخته می شود.
قرارداد کار اتفاقی یک قرارداد کاری بدون ضمانت ساعت یا قصد کار تمام وقت است و کارمند پس از تعیین تکلیف تعهدی به قبول کار ندارد.
تفاوت قراردادهای کاری معمولی با قراردادهای کار پاره وقت در این است که کارگران کارمند «معمولی» محسوب نمی شوند و معمولاً مزایای مرتبط را دریافت نمی کنند. برخلاف قراردادهای موقت، کارمندان عادی بدون دخالت شخص ثالث، مستقیماً توسط کارفرما حقوق می گیرند و استخدام می شوند.
اگرچه الزامی نیست، اما قراردادهای شغلی گاه به گاه می تواند شامل مدت زمان باشد یا به طور نامحدود نگه داشته شود و باید رابطه اتفاقی را روشن کند.
7. قرارداد کارآموزی
قرارداد کارآموزی یک قرارداد کاری سودمند متقابل بین یک کارآموز (معمولاً دانشجویی که نیروی کار را تامین می‌کند) و یک کارفرما است که در آن کارآموز مهارت‌ها، آموزش‌ها و قرار گرفتن در یک زمینه را به دست می‌آورد.
کارآموزی برای حمایت از تجربیات یادگیری در نظر گرفته شده است، ماهیت کوتاه مدتی دارد و می تواند پولی یا بدون دستمزد باشد.
اگرچه این قرارداد شامل تاریخ شروع و پایان است، اما از نظر مفهومی با سایر قراردادهای کاری کوتاه مدت (مثلاً قراردادهای موقت یا مدت معین) متفاوت است، زیرا قرارداد در نظر گرفته شده است که کارگر مهارت ها و ارتباطات را در طول کار بیاموزد و معمولاً در نظر گرفته شده برای دانش آموزان
قراردادهای کارآموزی همچنین با قراردادهای مدت معین متفاوت است زیرا کارآموزان معمولاً در صورت کار کمتر از 120 روز واجد شرایط دریافت مزایا نیستند.
8. قرارداد کارآموزی
کارآموزی، شکلی اساسی از آموزش در تاریخ، برنامه ای ساختاریافته است که آموزش در محل کار را با یادگیری کلاس درس ترکیب می کند، که معمولاً با هدف ایجاد تخصص در یک حرفه یا حرفه خاص از طریق یادگیری و توسعه عملی انجام می شود.
توافق نامه کارآموزی که توسط وزارت کار ایالات متحده تنظیم می شود، یک توافق نامه کتبی بین شاگرد و حامی/کارفرما است و شرایط و ضوابط کارآموزی را مشخص می کند. این قرارداد معمولا یک تا شش سال طول می کشد.
برخلاف کارآموزی – قراردادهای کارآموزی دارای مقررات خاصی هستند و به طور رسمی در DOL ثبت می شوند. آنها به دلیل مقررات در مورد برنامه جزئیات بیشتری دارند، طولانی مدت هستند، به یک “حامی مالی” نیاز دارند و به طور خاص بر مشاغل تجاری تمرکز می کنند.
به عنوان یک برنامه تنظیم شده، یک توافقنامه جامع کارآموزی برای انطباق بسیار مهم است. متخصصان منابع انسانی باید جزئیات کارآموز و برنامه، حقوق/دستمزدها و معیارهای افزایش، اطلاعات تماس، شرایط و ضوابط، مدت زمان، ساعات کار، و تجارت مخصوص کارآموزی را شامل شوند.
9. قرارداد کار از راه دور
با محبوبیت روزافزون کار از راه دور، قراردادهای کار از راه دور به یک مکمل رایج برای قراردادهای کاری تبدیل شده است.
قراردادهای کار از راه دور که نوعی ترتیبات کاری انعطاف پذیر است، حق کارمند برای انجام کار خارج از محل کار کارفرما را مستند می کند. کارمند مجبور نیست به صورت محلی در محل کار کارفرما زندگی کند و انتظار نمی رود که کارمند در هر ظرفیت منظمی در محل حضور داشته باشد.
موارد متداول برای قراردادهای کار از راه دور عبارتند از:
- جزئیات شغل
- تغییرات در غرامت یا مزایا
- سیاست های هزینه ای
- اطلاعات تجهیزات و فناوری
- مفاد اینترنت یا اتصال
- ساعات کاری مورد انتظار
- هر شرط دیگری مانند کار یا مسافرت در خارج از کشور.
خوراکی های کلیدی
متخصصان منابع انسانی باید دانش اساسی در مورد انواع مختلف قراردادهای کاری داشته باشند تا از انطباق، حفاظت از حقوق کارکنان و به حداقل رساندن خطرات برای سازمان اطمینان حاصل کنند.
با مجهز شدن به این تخصص، آنها می توانند قراردادها را بر اساس نقش ها و شرایط خاص تنظیم کنند و اثربخشی و سلامت قانونی هر رابطه کاری را افزایش دهند.
سوالات متداول
رایج ترین قرارداد کاری در ایالات متحده، قرارداد کار دائم است که حدود 60 درصد از نیروی کار را تشکیل می دهد. قراردادهای دائمی کارکنان می تواند شامل کارمندان تمام وقت و پاره وقت باشد.
برای اینکه قرارداد کار به عنوان یک قرارداد رسمی در نظر گرفته شود، باید به صورت مکتوب و امضای دو طرف باشد. اگرچه اصطلاحات “قرارداد کار” و “قرارداد کار” تمایل به تعویض دارند، قراردادهای کاری از نظر قانونی قابل اجرا هستند، در حالی که قراردادهای کار اینگونه نیستند.
قراردادهای کاری از شرکت در برابر ریسک در موارد فسخ، مسئولیت یا مسائل محرمانه محافظت می کند، در صورتی که طرف استخدام شده به مسئولیت های مستند خود پایبند نباشد یا انتظارات را برآورده نکند. قراردادهای کاری همچنین به کسب و کارها کمک می کند تا با مقررات فدرال و محلی مطابقت داشته باشند و انتظارات روشنی از نقش کارمندان ارائه دهند.
دیدگاهتان را بنویسید