نافرمانی در کار: مثال‌ها و نحوه رسیدگی به آن [الگوها]

در محیط کار مدرن، جایی که همکاری و احترام برای موفقیت و بهره وری ضروری است، نافرمانی به عنوان یک نیروی مخرب ظاهر می شود که می تواند هر سازمانی را به چالش بکشد. این نوع رفتار تضاد ایجاد می کند، گردش کار استاندارد را از بین می برد و کار گروهی را به خطر می اندازد.

در حالی که درجه خاصی از فردگرایی و تفکر انتقادی در فرهنگ کار امروزی ارزشمند است، نافرمانی فراتر از اختلاف نظرهای سالم بین تیم ها است. می تواند به مشکلات و سردردهای بزرگتری برای کارفرمایان و مدیران تبدیل شود.

این مقاله به تعریف نافرمانی و تأثیر آن در محیط کار، انواع و مصادیق مختلف نافرمانی و نحوه رسیدگی به آن در زمان وقوع می‌پردازد.

مطالب
نافرمانی چیست؟
تأثیر نافرمانی در کار
نمونه های نافرمانی
علل نافرمانی
نحوه رسیدگی به نافرمانی در محل کار
الگوهای نوشتن نافرمانی
سوالات متداول

نافرمانی چیست؟

نافرمانی یک عمل عمدی نافرمانی، نافرمانی، یا امتناع از پیروی از دستورالعمل ها، دستورات یا اختیارات مدیر یا کارفرما در یک زمینه حرفه ای یا مرتبط با کار است.

زمانی اتفاق می‌افتد که کارمند دستورالعمل‌های کارفرمای خود را می‌پذیرد و می‌فهمد، اما از اجرای دستور، به صراحت یا از طریق عدم اجرای آن، امتناع می‌کند.

به عنوان یک قاعده کلی، طبق گفته انجمن مدیریت منابع انسانی، عدم تبعیت مستلزم سه چیز است:

1. کارفرما دستور می دهد.
2. کارمند دستور را تصدیق می کند.
3. کارمند از اجرای دستور خودداری می کند.

نافرمانی می تواند به شکل اعمال، کلمات یا نگرش هایی باشد که نشان دهنده عدم احترام یا تبعیت است، که به طور بالقوه منجر به اقدامات انضباطی، پیامدهای دیگر یا حتی خاتمه می شود. سطح تحمل نافرمانی به شدت موقعیت و اینکه آیا کارمند رفتار را تکرار می کند بستگی دارد. امتناع بی سر و صدا از انجام کاری احتمالاً پذیرفته می شود، در حالی که امتناع های مکرر با صدای بلند منجر به تنبیه می شود.

با این حال، محل کار معمولاً در جایی تنظیم نمی شود که مدیران انتظار دارند کاملاً از دستورالعمل مدیریت پیروی کنند. اغلب به کارمندان در سطح حرفه ای آزادی عمل زیادی در نحوه برخورد با کارشان داده می شود. مدیران خوب تشخیص می‌دهند که گزارش‌های مستقیم آن‌ها متخصصان شغلشان هستند و برای عقب‌نشینی به کارمند متکی هستند.

تفاوت بین نافرمانی و پس زدن عموماً در نحوه برخورد کارمند با موقعیت رخ می دهد. اگر کارمندی دستورات مدیر را نادیده بگیرد و کار دیگری انجام دهد، این نافرمانی است. با این حال، اگر کارمند با مدیر تماس بگیرد و توضیح دهد که چرا دستورالعمل‌های مدیر ایده بدی هستند، بحثی پیش می‌آید و آنها در نهایت موافقت می‌کنند، این عقب‌نشینی است.

گاهی اوقات نافرمانی توسط قانون حمایت می شود. به عنوان مثال، یک دکترین حقوقی به نام “فسخ نادرست در نقض سیاست های عمومی در ایالات متحده” وجود دارد. هنگام امتناع از اجرای دستور غیرقانونی، می توان از یک کارمند محافظت کرد. در حالی که این نافرمانی است، دادگاه از کارمند حمایت می کند. حفاظت از افشاگران نیز گسترده است.

تأثیر نافرمانی در کار

نافرمانی کارکنان بر روحیه محیط کار تأثیر می گذارد. هنگامی که یک کارگر تکلیف داده شده توسط مدیر را انجام نمی دهد، سایر اعضای تیم وظیفه رها شده را انجام می دهند که می تواند باعث استرس و بی انگیزگی شود. این می تواند به گروه دیگر اعضای تیم افزایش یابد که با همسالان سرکشی می کنند یا همان رفتار نافرجام را منعکس می کند. در هر صورت، منجر به درگیری کلی در تیم می شود که می تواند بر مهارت های رهبری مدیر منعکس شود.

همچنین زمانی که گزارش های مستقیم از ناتوانی مدیر خود در رسیدگی به نافرمانی در تیم ناراضی باشد، می تواند منجر به جابجایی کارکنان شود.

نافرمانی همچنین می تواند منجر به عواقب بالقوه مالی و قانونی شود. کارکنانی که به وظایف خود عمل نمی کنند، بهره وری شرکت را کاهش می دهند.

به عنوان مثال، آنها می توانند خدمات مشتریان رضایت بخشی را با عدم برآورده کردن انتظارات مشتریان ارائه دهند که منجر به زیان سود شود. مشتری که تجربه بدی با یک شرکت دارد، کمتر احتمال دارد که محصولات یا خدمات آن را توصیه کند، در نتیجه برای شما مشتریان بالقوه نیز هزینه دارد. بدتر از آن، شرکت ممکن است با عواقب قانونی روبرو شود زیرا نتوانست خدمات توافق شده را انجام دهد.

نمونه های نافرمانی

اکنون که معنای نافرمانی و تأثیر آن بر سازمان را تعریف کرده‌ایم، بیایید نمونه‌های مختلف نافرمانی را مورد بحث قرار دهیم تا به شما در درک اینکه آیا در محل کار شما ظاهر می‌شود یا خیر.

نافرمانی کلامی

نافرمانی کلامی استفاده از زبان توهین آمیز یا توهین آمیز نسبت به مدیر یا همکار است. این شامل ابراز نافرمانی، به چالش کشیدن قدرت، یا تضعیف زنجیره فرماندهی از طریق کلمات گفتاری است.

مثال ها:

• امتناع مستقیم – یک سرپرست از یک کارمند می‌خواهد تا یک کار را تکمیل کند و کارمند با این جمله پاسخ می‌دهد: «من این کار را انجام نمی‌دهم».
• زبان توهین‌آمیز و/یا توهین‌آمیز – اگر کارمندی در مورد قومیت یا جنسیت یک سرپرست نظرات تحقیرآمیز ارائه دهد یا هنگام ابراز مخالفت یا نارضایتی خود از فحاشی استفاده کند.
• جملات توهین آمیز – اگر کارمندی به پیشنهاد مدیر پاسخ دهد: “این احمقانه ترین ایده ای است که تا به حال شنیده ام. آیا شما حتی صلاحیت این را دارید که مسئول باشید؟»
• سرپیچی باز – استفاده از جملاتی مانند، “شما نمی دانید چه کاری انجام می دهید” یا “سیاست های این شرکت یک شوخی است و من از پیروی از آنها خودداری می کنم.”
• طعنه و تمسخر – پاسخ دادن به درخواست سرپرست با لحنی کنایه آمیز و گفتن، “مطمئناً، من درست متوجه خواهم شد. نه اینکه کار بهتری برای انجام دادن داشته باشم.»

سرپیچی از دستورات مستقیم

عدم رعایت عمدی دستورالعمل های داده شده توسط سرپرست، نافرمانی از دستورات مستقیم تلقی می شود.

مثال ها:

• عدم انجام وظایف محول شده – اگر به کارمندی به طور خاص دستور داده شده تا گزارشی را در یک مهلت مشخص تهیه کند اما بدون ارائه هیچ توضیح یا توجیهی این کار را انجام ندهد.
• نادیده گرفتن مراحل ایمنی – اگر کارمندی علیرغم دستورات صریح سرپرست خود از پوشیدن کلاه ایمنی در محل ساخت و ساز امتناع کند.
• نقض خط‌مشی‌های شرکت – استفاده از دستگاه‌های شخصی در طول ساعات کاری علی‌رغم سیاست‌های واضح علیه آن یا دسترسی به وب‌سایت‌های غیرمجاز در رایانه‌های شرکت.
• نادیده گرفتن زنجیره فرماندهی – کارمندی که به‌جای سرپرست فوری خود از فردی بالاتر در سلسله مراتب درخواست تأیید می‌کند و در نتیجه زنجیره فرماندهی مناسب را نادیده می‌گیرد.

تضعیف اقتدار

تضعیف اقتدار به اعمال یا رفتارهایی اطلاق می شود که عمداً قدرت، اعتبار یا اثربخشی یک مدیر را تضعیف یا به چالش می کشد.

مثال ها:

• انتشار شایعات یا شایعات – انتشار شایعاتی در مورد زندگی شخصی مدیر، شایستگی حرفه ای، یا درگیر شدن در شایعات بدخواهانه.
• بی اعتبار کردن یا تحقیر علنی – به چالش کشیدن تصمیمات یا شایستگی یک سرپرست در مقابل دیگران، تمسخر یا تمسخر آنها، یا عمدی تلاش برای نشان دادن آنها احمقانه یا ناکافی.
• نادیده گرفتن یا نادیده گرفتن دستورالعمل ها – به تأخیر انداختن یا نادیده گرفتن عمدی درخواست های مدیر، امتناع از انجام وظایف، یا تعبیر اشتباه عمدی دستورالعمل های آنها.
• تضعیف ارتباطات – پنهان کردن اطلاعات مهم، انتشار اطلاعات نادرست، یا ایجاد موانعی که از جریان ارتباطات و تصمیم گیری جلوگیری می کند.
• تشکیل گروه‌ها یا اتحادها – کارمندی سرکش که با دیگرانی که دیدگاه‌ها یا نظرات منفی در مورد مدیر دارند همسو می‌شود، محیطی تفرقه‌انگیز ایجاد می‌کند و نفوذ مدیر را از بین می‌برد.
• تضعیف در جلسات – مدام صحبت مدیر در طول جلسات، به چالش کشیدن ایده های آنها بدون دلایل موجه، یا انحصار بحث برای منحرف کردن تمرکز از دستور کار یا تضعیف رهبری آنها.
• خودداری از حمایت یا همکاری – دریغ از منابع، تأخیر در پاسخ به پیام‌های مدیر، یا خرابکاری در تلاش‌های آنها.

امتناع از انجام وظایف محوله

این به معنای امتناع یا رد عمدی از انجام وظایف یا مسئولیت هایی است که توسط یک سرپرست محول شده است.

مثال ها:

• امتناع صریح – اگر از یک کارمند خواسته شود که یک سخنرانی برای جلسه آتی آماده کند اما با رد واضح پاسخ دهد، مانند: «من این کار را انجام نمی دهم. مسئولیت من نیست.»
• مقاومت منفعل – اولویت دادن مداوم به سایر وظایف کمتر مهم یا کار عمدی با سرعت آهسته برای جلوگیری از تکمیل کار تعیین شده در بازه زمانی مورد نیاز.
• اجتناب از رفتار – یک کارمند به سرپرست خود می گوید “بله، البته”، اما وظیفه خود را کامل نمی کند. این با زمانی که یک کارمند فاقد منابع یا توانایی انجام کار است متفاوت است. این زمانی است که آنها می توانند کار را انجام دهند اما انتخاب نمی کنند.
• تغییر مسیر مسئولیت ها – یک کارمند ممکن است سعی کند وظایف خود را به همکاران محول کند یا تلاش کند بدون توجیه معتبر مسئولیت را به شخص دیگری واگذار کند.
• ابراز مخالفت یا نارضایتی – یک کارمند ممکن است هدف یا اهمیت کار را زیر سوال ببرد و از آن به عنوان مبنایی برای امتناع از انجام آن استفاده کند.

نافرمانی فاحش

نافرمانی فاحش نافرمانی شدید و آشکار است که نشان دهنده بی توجهی کامل به اقتدار است. این شامل رفتارهای شدید و بسیار نامناسبی است که هنجارهای حرفه ای را نقض می کند و می تواند عواقب جدی برای فرد و سازمان داشته باشد.

این نوع نافرمانی جدی، تخلف فاحش محسوب می شود. کارمند ممکن است در معرض اقدامات انضباطی فوری از جمله خاتمه کار قرار گیرد.

مثال ها:

• تهدید به خشونت – درگیری فیزیکی، تهدید کلامی، یا تاکتیک های ارعاب که یک محیط کاری خصمانه و ناامن ایجاد می کند.
• توهین یا افترا عمومی – استفاده از الفاظ تحقیرآمیز، انتشار اطلاعات نادرست، یا آسیب رساندن به شهرت سازمان یا سرپرست از طریق نیت سوء.
• امتناع از پیروی از دستورات مستقیم در مقابل دیگران – یک کارمند آشکارا و عمدا از پیروی از دستورات یا دستورالعمل های مستقیم یک سرپرست، به ویژه در مقابل سایر کارمندان، برای تضعیف اختیار، ایجاد اختلاف در بین تیم و به چالش کشیدن مشروعیت فرد امتناع می ورزد. مسئول
• خرابکاری در کار یا پروژه ها – ارائه عمدی اطلاعات نادرست، دستکاری داده ها، یا به خطر انداختن عمدی کیفیت کار برای تضعیف موفقیت یک پروژه.
• رفتار نافرجام در شرایط بحرانی – در مواقع اضطراری یا ضرب‌الاجل‌های مهم، یک کارمند عمداً پروتکل‌ها را نادیده می‌گیرد، از دستورات مستقیم سرپیچی می‌کند یا از طریق عدم رعایت عمدی وضعیت را به خطر می‌اندازد.
• برانگیختن شورش یا اختلال سازمانی – گسترش نارضایتی، تشویق دیگران به سرپیچی از قدرت، یا سازماندهی اقدامات مقاومت جمعی.

نافرمانی عمومی در محل کار غیر معمول نیست. در اینجا به چند مورد از رفتارها و اقدامات نافرجامی که به رسانه ها و حتی دادگاه راه یافته است اشاره می کنیم:

• مدیر یک کارمند به او دستور داد تا در یک جلسه حضوری برای بحث در مورد یک موضوع عملکرد شرکت کند. مدیر مدعی شد که چهار بار به کارمند گفته است، اما کارمند خلاف این را ادعا کرد. کارمند در جلسه حاضر نشد و در عوض به سایت دیگری رفت. مدیر کارمند را به دلیل نافرمانی اخراج کرد.
• یک کارمند دستور مدیر را برای پرداخت و تنظیم بودجه رد کرد و سپس ایمیلی نوشت که دیگر به این سرپرست گزارش نخواهد داد. شرکت او را به دلیل نافرمانی فسخ کرد.
• یکی از کارمندان، از جمله مشکلات دیگر، از تحویل مواد به خط تولید خودداری کرد . مدیر او را خاتمه داد. با این حال، در طول مدتی که کارمند سرکش بود، او همچنین در یک کمپین سازماندهی اتحادیه کار می کرد. به این ترتیب، هیئت ملی روابط کار ایالات متحده اعلام کرد که خاتمه او ناعادلانه است و نافرمانی یک بهانه است و احساسات ضد اتحادیه دلیل واقعی آن است.
• یک افسر پلیس شکایت کرد که همکارانش با تب کار می‌کردند و طبق دستورالعمل‌های ایمنی فعلی محیط کار ویروس کرونا، محل کار را ناامن می‌کردند . مدیریت او او را به دلیل نافرمانی مربوط به 9 اتهام خاتمه داد. افسر در دادگاه با فسخ قرارداد مبارزه کرد.
• پرستارانی که به همکاران خود می گویند که ماسک های N-95 ایمن تر از ماسک های استاندارد بیمارستانی هستند، ادعا می کنند که مدیریت آنها آنها را به دلیل نافرمانی مجازات می کند. اتحادیه پرستاران مدعی است که اگر از سیاست های بیمارستانی سرپیچی کنند و از ماسک N-95 خود استفاده کنند، ممکن است به دلیل سرکشی «درجا اخراج شوند».

علل نافرمانی

رفتار نافرجام در خلاء رخ نمی دهد. دلایل مختلفی وجود دارد که باعث می شود کارمندان به این روش عمل کنند:

ارتباط نادرست

ارتباط نادرست زمانی رخ می دهد که دستورالعمل های نامشخص، درک نادرست انتظارات، کانال های ارتباطی ناکارآمد، موانع زبانی، تفسیر نادرست بازخورد و ارتباطات نامنظم وجود داشته باشد. می تواند منجر به سردرگمی، ناامیدی و در نهایت نافرمانی شود.

عدم احترام در محل کار

به گفته دانشگاه آبرن، سرکشی کارمندان اغلب واکنشی است به سرپرستان بدسرپرست یا غیرمولد.

وقتی کارمندان احساس احترام یا ارزشمندی نمی کنند، می تواند منجر به رنجش و نارضایتی شود. اگر آنها درک کنند که مدیرانشان از کار آنها قدردانی نمی کنند یا بازخورد آنها نادیده گرفته می شود، ممکن است نگرش منفی نسبت به مقامات ایجاد کنند.

عدم توافق با سیاست ها یا تصمیمات شرکت

وقتی کارمندان به شدت با سیاست‌ها یا تصمیم‌های خاص مخالف هستند، می‌تواند منجر به اختلال در انطباق و امتناع از پیروی از دستورالعمل‌ها شود.

هنگامی که کارکنان دارای ارزش‌های شخصی یا اصول اخلاقی هستند که با سیاست‌ها یا رویه‌های کاری خاص که نسبت به گروه خاصی از کارمندان مغرضانه است در تضاد است، ممکن است تصمیم بگیرند که از آن خط‌مشی‌ها سرپیچی کرده یا به چالش بکشند که منجر به رفتار نافرجام شود.

مسائل شخصی و استرس خارج از کار

استرس می تواند فرد را وادار به رفتاری نافرمان کند. این می تواند شخصی باشد، مانند بیماری در خانواده یا مشکلات مالی. این می تواند افراد را به حدی تحت تأثیر قرار دهد که بر کار آنها تأثیر بگذارد. حتی با وجود اینکه با همکاران و مدیران خود مشکلی ندارند، ممکن است برای کاهش استرس شخصی خود به رفتارهای نافرجام متوسل شوند.

نحوه رسیدگی به نافرمانی در محل کار

خوشبختانه، راه‌حل‌هایی برای پیشگیری و رفع نافرمانی در محل کار، قبل یا زمانی که در سازمان شما اتفاق می‌افتد، وجود دارد. در اینجا چند مرحله وجود دارد که می توانید انجام دهید:

1. درک خوبی از حقوق کارمندان داشته باشید

در برخی شرایط، اقدامات کارکنان که معمولاً نافرمانی محسوب می شوند، توسط قانون حمایت می شوند. به عنوان مثال، قانون ملی روابط کار (NLRA) بیان می‌کند که کارمندان حق دارند در فعالیت‌های هماهنگ حفاظت شده، مانند بحث در مورد شرایط کاری یا حمایت از تغییرات، بدون ترس از انتقام از سوی کارفرمایان، شرکت کنند، حتی اگر این اقدامات به عنوان تلقی شود. نافرمان به معنای سنتی

آشنایی با قوانین و مقررات مربوطه به متخصصان منابع انسانی کمک می‌کند تا موقعیت‌های دشوار روابط کارکنان را با دقت، حرفه‌ای بودن و به شیوه‌ای سازگار بهتر هدایت و مدیریت کنند.

همچنین آموزش کارکنان در مورد حقوق و حمایت از آنها تحت قوانین استخدام مفید است.

با این دانش، آنها به احتمال زیاد در ارتباطات سازنده شرکت می کنند، به دنبال حل و فصل از طریق کانال های مناسب هستند و مسئولیت های خود را حفظ می کنند و در عین حال به نگرانی ها با احترام رسیدگی می کنند. علاوه بر این، کمتر احتمال دارد کارهایی انجام دهند که ممکن است شغل آنها را به خطر بیندازد یا منجر به عواقب قانونی شود.

2. بر جلوگیری از نافرمانی تمرکز کنید

ایجاد روابط قوی با کارکنان بهترین راه برای جلوگیری از سرکشی است.

این می تواند شامل تعیین مرزهای روشن، ایجاد فرهنگ احترام و کار گروهی، گوش دادن به کارمندان، رسیدگی منظم به نگرانی ها و نارضایتی های آنها و مدیریت موثر تعارض و کاهش تنش باشد.

Anjela Mangrum از یک آژانس استخدام تولیدی و شرکت جستجوی اجرایی Mangrum Career Solutions می‌گوید منابع انسانی باید به طور واضح انواع رفتارهایی را که ممکن است منجر به اقدامات انضباطی شود، به صورت مکتوب تعریف کند. همچنین ضروری است که نوع اقدامی را که کارکنان پس از حوادث مختلف سرپیچی باید انتظار داشته باشند، مشخص کنیم.

“این نه تنها می تواند رسیدگی عادلانه به مسائل سوء رفتار کارکنان را تضمین کند، بلکه می تواند به طور کلی از نافرمانی جلوگیری کند. منگروم خاطرنشان می‌کند که مشخص کردن اعمال نادرست، از چشم دوختن گرفته تا بی‌احترامی آشکار، می‌تواند کارمندان را تشویق کند که سازگارتر باشند.

به گفته جاناتان وستور، مشاور OD/HR/Leadership از Human Capital Innovations، ایجاد یک محیط کاری مثبت کلیدی برای جلوگیری از نافرمانی است.

کارمندان وقتی احساس می‌کنند که توسط مدیران و همکارانشان ارزشمند و مورد احترام قرار می‌گیرند، احتمالاً محترمانه و همکاری خواهند کرد. وستوور می‌گوید ایجاد یک محیط کاری مثبت می‌تواند با تقویت حس اعتماد و تعلق به جلوگیری از سرکشی کمک کند.

3. آموزش مدیران در مورد پیشگیری و رسیدگی به نافرمانی

منابع انسانی باید آموزش هایی را به مدیران و سرپرستان در مورد چگونگی پیشگیری و رسیدگی به نافرمانی در محل کار ارائه دهد.

در طول آموزش، منابع انسانی باید به مدیران آموزش دهد که چگونه ارتباط شفاف بین کارکنان ایجاد کنند تا از سوء تفاهم جلوگیری شود، چگونه می توانند با کارکنان منصفانه رفتار کنند، و چگونه باید از پاسخ با خشم و خصومت اجتناب کنند.

آنها همچنین باید در مورد فرآیندهایی که باید در هنگام وقوع نافرمانی دنبال کنند، آموزش ببینند.

4. حوادث نافرمانی را نادیده نگیرید

نادیده گرفتن نافرمانی منجر به نافرمانی بیشتر می شود. حتی اگر خفیف باشد، رها کردن آن مثالی است که دستورالعمل‌های سرپرست فقط پیشنهاد است، نه قوانین. این بدان معنا نیست که مدیران نیاز به مدیریت خرد دارند، اما زمانی که دستورالعمل‌های صریح داده‌اند و کارمندی از آنها پیروی نمی‌کند، به آن اشاره کنید.

به خصوص اگر این نافرمانی فاحش یا رفتار مکرر باشد، مدیران باید آن را گزارش کنند تا اقدامات لازم انجام شود.

5. تمام قوانین و استانداردهای اخلاقی را رعایت کنید

رسیدگی به نافرمانی سازمان ها را ملزم می کند که نه تنها رعایت قوانین و مقررات را اعمال کنند. آنها همچنین باید به استانداردهای اخلاقی پایبند باشند و چارچوبی ایجاد کنند که ضمن رسیدگی موثر به موارد سرکشی، محیط کاری محترمانه و شفاف را ترویج کند.

کسب‌وکارها باید خط‌مشی‌ها و دستورالعمل‌های روشنی را وضع کنند و آن‌ها را به‌طور منصفانه و مداوم اعمال کنند. مهم‌تر از همه، مدیران باید رفتار اخلاقی را برای پرورش فرهنگ احترامی که کارکنان را تشویق می‌کند تا همین کار را انجام دهند و از رفتارهای نافرجام دلسرد کنند، نشان دهند.

در مثال‌های نافرمانی واقعی ما در بالا، کارمندان احساس کردند که کارفرمایانشان دستورالعمل‌های ایمنی مناسب را رعایت نمی‌کنند. البته، کارفرمایان می گویند که این اتفاق بسیار بیشتر از اعتراض کارمند به دستورالعمل های ایمنی بود. اگر کارفرما بر پیروی از دستورالعمل های بخش بهداشت تمرکز می کرد، کارمند نیازی به شورش احساس نمی کرد.

همچنین اگر مراقب قانون باشید، احتمال اینکه پرونده خود را در دادگاه یا در هیئت کارگری ببازید، بسیار کمتر است.

6. انجام تحقیقات

رسیدگی به نافرمانی کارکنان به روشی منصفانه و شفاف نیز مستلزم انجام تحقیقات است.

یک بررسی کامل به سازمان ها اجازه می دهد تا حقایق را جمع آوری کرده و وضعیت را به طور عینی ارزیابی کنند تا اقدامات مناسب را انجام دهند. برای اطمینان از تجزیه و تحلیل منصفانه و بی طرفانه از وضعیت، باید به همه طرف های درگیر فرصت داده شود تا جنبه های خود را از ماجرا ارائه دهند. هنگامی که با موفقیت انجام شود، سازمان ها می توانند به طور موثر به موضوع مورد نظر رسیدگی کنند، مسئولیت پذیری را ارتقا دهند و به جلوگیری از موارد آتی نافرمانی کمک کنند.

مربی حرفه ای و رهبری منابع انسانی، النا سارانگو-مونیز، چندین مرحله را پیشنهاد می کند که هنگام بررسی نافرمانی باید دنبال کنید:

• تأیید کنید که واقعاً نافرمانی بوده است . دریافت هر دو طرف ماجرا و اظهارات شاهدان احتمالی کلید تضمین عینیت است.
• با هر فردی به طور جداگانه صحبت کنید و سؤالات آماده و ساختاریافته ای برای انصاف و سازگاری بپرسید، از فرضیات یا استفاده از احساسات اجتناب کنید.
  هنگام پرسیدن سوالات و مستندسازی گفتگو.
• تعیین کنید که آیا همچنان نافرمانی محسوب می شود و اگر بله،
• بسته به شرایط، مانند سن/نژاد/سابقه گذشته، ممکن است لازم باشد با مشاور حقوقی مشورت کنید . این برای به حداقل رساندن خطر هر نوع ادعای تبعیض است.

7. حوادث را مستند کنید

در حالی که مدیران اغلب تخلفات کوچک را ثبت نمی‌کنند و منتظر می‌مانند تا قبل از اقدام، عصیان جدی داشته باشند، این شما را برای شکست آماده می‌کند.

موارد جدی نافرمانی در محل کار می تواند منجر به خاتمه کار شود. هر فسخ نیاز به یک مسیر اداری دارد – که در دادگاه نیز از شما محافظت می کند. رفتار را مستند کنید، از شاهدان اظهارات بخواهید، و همه چیز را در پرونده مناسب نگه دارید. مدیران باید برای راهنمایی با منابع انسانی مشورت کنند.

8. اقدامات انضباطی انجام دهید

بسته به شدت حادثه نافرمانی و اینکه آیا قبلاً اتفاق افتاده است یا خیر، باید سیاست اقدامات انضباطی شرکت خود را اعمال کنید.

سازمان ها معمولاً با نظم و انضباط مترقی کار می کنند که مجموعه ای از اقدامات انضباطی فزاینده برای رسیدگی به تخلفات کارکنان است. مراحل انضباط مترقی برای مدیریت نافرمانی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• کوچینگ و گفتگوی غیررسمی حل مسئله
• هشدار شفاهی
• اخطار کتبی
• تعلیق
• فسخ

برای اطمینان از اجرای موثر خط مشی اقدام انضباطی شما، ارتباط محترمانه و حرفه ای همیشه ضروری است.

من معتقدم زمانی که یک کارگر نشانه های اولیه سرکشی را از طریق گفتگوی دوستانه با آنها در مورد رفتار خود نشان می دهد، رویکردی غیررسمی اتخاذ می کنم. هنگامی که علت اصلی رفتار آنها مشخص شد، تشخیص مراحل بعدی آسان تر است.

در اکثر مواردی که من با آنها برخورد کرده ام، کارمندان پس از اخطار عذرخواهی کرده و نگرش خود را اصلاح کرده اند، اما برخی از آنها در نهایت پس از مراجعه به وکیل قانونی مجبور به تنبیه یا اخراج شدند. آنجلا منگروم، راه حل های شغلی منگروم

الگوهای نوشتن نافرمانی

هنگامی که در محل کار با نافرمانی برخورد می کنید، ممکن است لازم باشد که یک نامه یا نامه هشدار به کارمند نافرمان صادر کنید.

در اینجا یک الگوی نوشتن نافرمانی می تواند شبیه باشد:

گزینه دیگر صدور نامه هشدار سرپیچی است . در زیر یک نمونه نامه هشدار برای نافرمانی وجود دارد که می توانید از آن به عنوان پایه نامه های هشدار دهنده خود استفاده کنید:

موضوع: هشدار نافرمانی

عزیز [نام کارمند]،

ما این نامه را برای رسیدگی به یک موضوع جدی در رابطه با رفتار اخیر شما می نویسیم که آن را نافرمانی می دانیم.

متوجه شدیم که در [تاریخ]، در طول یک جلسه تیم، شما آشکارا از دستورالعمل مستقیمی که سرپرست خود، [نام سرپرست] داده بود، سرپیچی کردید. چنین رفتار نافرجامی اختیارات سرپرست شما را تضعیف می کند و برخلاف سیاست ها و انتظارات شرکت ما است.

به عنوان یک کارمند [نام شرکت]، بسیار مهم است که اهمیت پیروی از دستورالعمل ها و نشان دادن احترام نسبت به مافوق خود را درک کنید. کانال های ارتباطی باز و محترمانه برای یک محیط کاری هماهنگ و سازنده حیاتی هستند.

حادثه خاصی که منجر به این هشدار سرکشی شد به شرح زیر است: در جلسه تیمی که در [تاریخ] برگزار شد، سرپرست شما دستورالعمل های روشنی را به کل تیم در رابطه با تکمیل یک پروژه حیاتی ارائه کرد. علیرغم دستور صریح سرپرست خود، شما آشکارا آن را به چالش کشید و از انجام وظایف محوله خودداری کردید. این رفتار نه تنها اقتدار سرپرست شما را نادیده می گیرد، بلکه عملکرد روان تیم را نیز مختل می کند.

این هشدار سرپیچی به عنوان یک اطلاعیه رسمی در مورد رفتار شما عمل می کند. ما انتظار بهبود فوری در رفتار شما و تعهد برای اصلاح وضعیت را داریم. تداوم سرپیچی یا هر گونه نقض بیشتر از سیاست های شرکت منجر به اقدامات انضباطی بیشتر، تا و از جمله خاتمه کار شما خواهد شد.

ما قویاً از شما می خواهیم که در مورد این هشدار تأمل کنید و اقدامات لازم را برای اصلاح رفتار خود انجام دهید. اگر نگرانی دارید یا نیاز به توضیح دارید، به شما توصیه می کنیم که یک جلسه با سرپرست خود برنامه ریزی کنید یا با بخش منابع انسانی تماس بگیرید.

ما به پتانسیل شما به عنوان یک کارمند اعتقاد داریم و امیدواریم که این هشدار نقطه عطفی به سوی رشد مثبت و بهبود رفتار حرفه ای باشد.

با احترام

[نام نماینده بخش منابع انسانی]

در یک یادداشت پایانی

نافرمانی در محیط کار واقعیتی ناگوار است که سازمان ها ممکن است با آن مواجه شوند. در حالی که نمی توان آن را به طور کامل حذف کرد، اقدامات پیشگیرانه ای وجود دارد که می تواند تا حد زیادی به جلوگیری از رفتارهای نافرجام کمک کند.

ایجاد مرزهای روشن و تقویت کانال های ارتباطی باز برای جلوگیری از نافرمانی بسیار مهم است. با این حال، اگر باز هم رخ دهد، انجام اقدامات مناسب ضروری است، که شامل شناسایی رفتار خاص، اعمال اقدامات مربوطه، حفظ اسناد، انجام تحقیقات و اطمینان از انصاف در طول فرآیند است.

سوالات متداول